هميشه تو خودش بود آروم و بي صدا . نجيب و با وقار . در حريم جادويي چشماش تب عشق موج مي زد ، اشكي از جنس غروب آرزو همواره در چشماش مي درخشيد . اضطراب ، اندوه و بي قراري نگاهش رو معصوم تر مي نمود و بيننده رو شيفته اش مي كرد .
چهره اش رو همواره هاله اي از اندوه و غم در بر گرفته بود . بيشتر اوقات در تنهايي خودش به سر مي برد . چه نيرويي اونو از انس گرفتن با اطرافيان و پيوستن به اونا نوميد مي ساخت براي من سوالي بود بي جواب . لبخندهاش غمگين و نگاهش حسرت بار بود .
بقیه در ادامه مطلب . . .
سعيد با سروصداي ما بيرون اومد و قضيه رو فهميد . اون هم مثل من خنده اش گرفته بود و گفت:
-معين خان بريم دير شد .
-صبحونه چي شد ؟
-نمي خواد ديرمون شده .
دست و صورتم رو مي شستم كه مهشيد صدام زد و گفت:
-بيا بالا صبحونه حاضره .
بقیه در ادامه مطلب . . .
خاله مهشيد قربون تو بره كه انقدر ماهي . . .
گذاشتم خوب الهام مزه هاشو بريزه بعد حرف زدم . وقتي صداي منو شنيد خيلي جدي سلام و عليك كرد و گفت كه مادرم اصرار داره شام بيايد اينجا .
- الهام جون ! خودت كه ميدوني من نميتونم مهشاد رو تنها بذارم .
- نه بابا خواهر فداكار ! كي گفته مهشاد رو تنها بذاري ؟ مامان ميگه با مهشاد تشريف بياريد تا با همديگه آشنا بشن .
- من حرفي ندارم اما بعيد ميدونم مهشاد قبول كنه .
بقیه در ادمه مطلب . . .
آرزوی وصال قسمت ۴ - چيز مهمي نيست . شما خودتون رو ناراحت نكنيد .
اي كاش ميتونستم بهش بگم ، درد و ضعفم از چيه . چقدر راحت حرف دلش رو به من ميزد . خدايا يعني واقعا حرف دلش بود ؟ از بودن در كنار من لذت ميبرد ؟ يعني عشق من يه طرفه نبود و من براش فقط يه منشي قابل احترام نبودم ؟ بابك هم منو دوست داشت ؟ ! نكنه فقط براي مدت كوتاهي منو دوست داشته باشه ؟ نه ، من اونو براي هوس نميخواستم . ميخواستم دقايق عمرم رو در كنارش باشم و وجود خودم رو وقف هستي و زندگي اون بكنم . در دنياي شيرين خودم غوطه ور بودم كه بابك باز هم مضطربانه پرسيد:
- بهتر شدي ؟.
بقیه در ادامه مطلب . . .
رمان مهسا
رمان مهسا
آرزوی سیاه قسمت ۲